Η συμμορία των έξι

(Για "Like" θα πρέπει να είσαι αποσυνδεδεμένος από το fb και να συνδεθείς μέσω αυτού.  Ευχαριστώ).

Είπαμε. Τα νέα κυκλοφορούν με την ταχύτητα της αστραπής όμως για την συγκεκριμένη συμμορία, την συμμορία της συμφοράς,  χρειάστηκε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος. Έπειτα λοιπόν από έναν χρόνο έφτασε και στα δικά τους τα αυτιά η πληροφορία για το blog του Carousel. Και μου κατέβασαν μούτρα: Γιατί να μην τους ενημερώσω; Και γιατί να μην τους έχω βάλει μέχρι τώρα σε αυτό;

   

Στην αρχή μου έστειλαν το γουρουνάκι: "Όινκ, όινκ..." ψέλλισε και πήγε να βάλει τα κλάματα. Το γουρουνάκι είναι ο ευαίσθητος της παρέας και μου έκανε εντύπωση που το έστειλαν πρώτο. Μάλλον ήταν αυτό με τις λιγότερες αντιστάσεις για το "ποιος θα πάει πρώτος". Στάθηκε λοιπόν μπροστά μου, έκανε τα δύο του "όινκ" και δεν άθροσε άλλη λέξη. Έκανε μεταβολή κι επέστρεψε όπως ήρθε.

Σε λίγο εμφανίστηκε το βατραχάκι. Έβαλε τα μπροστινά του πόδια στην μέση και προσπάθησε να με κοιτάξει με ύφος αυστηρό. Μα το πιο αυστηρό του ύφος ήταν αυτό που φωτογράφισα. Κατάλαβε πως δεν μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο, μου χαμογέλασε ακόμη πιο πολύ, έκανε μεταβολή κι επέστρεψε στους άλλους.   

Ο λέων είχε την φήμη του βασιλιά των ζώων. Στα παραμύθια. Σε αυτή την συμμορία όχι. Όταν στάθηκε μπροστά μου κατάλαβα πως το έκανε από αγγαρεία, μόνο και μόνο για να δικαιολογήσει την παρουσία του στη συμμορία. Αυτό που τον ένοιαζε περισσότερο τώρα ήταν να γυρίσει μία ώρα αρχύτερα στην ζεστή του την γωνιά για να συνεχίσει τον ύπνο από τον οποίο τον είχανε διακόψει.   

Το ποντικάκι έτρεξε με την ταχύτητα ποντικιού, στάθηκε για μερικά δευτερόλεπτα μροστά μου, με κοίταξε με τα γουρλωμένα του μάτια κι εξαφανίστηκε με την ίδια ταχύτητα και πάλι.

Ο σκύλος όπως πάντα ήρθε με διάθεση για χάδια. Έσκυψε το κεφάλι του, τρίφτηκε στα πόδια μου, γάβγησε κάνα δυο φορές κι επέστρεψε και πάλι πίσω.  

Και στο τέλος εμφανίστηκε ο περιβόητος αρχηγός τους. Η ζέβρα η Μοϊκάνα. Βάδισμα αργό, βλέμμα σκληρό, χαίτη κόκαλο... Στάθηκε μπροστά μου και περίμενε. Περίμενε. Περίμενε. Και με κοιτούσε λοξά.

"Εντάξει, εντάξει" είπα. "Ελάτε όλοι για μία αναμνηστική". Δεν κουνήθηκε. "Εντάξει... Θα την ανεβάσω και στο blog".

Έκανε μεταβολή κι αποχώρισε αργά.

Σε λίγο, έπειτα από πολλά "ψου ψου ψου" και "σσσσσ, σσσσ", εμφανίστηκε η ομάδα σε ευθεία γραμμή παρατεταμένη, έτοιμη για την αναμνηστική. Στάθηκαν απέναντί μου και δεν σήκωναν κουβέντα για το "τι" και το "πως". Ούτε για το ότι τους έλεγα να αλλάξουν θέση καθώς από πίσω τους είχε αρκετό φως για την φωτογράφιση.

Τέλος πάντων. Συμμορία είναι. Ότι θέλουν κάνουνε.

Κεραμικοί κουμπαράδες ζωάκια:

Γουρουνάκι: ύψος 17cm, μήκος 12cm, πλάτος 12cm 

Βατραχάκι: ύψος 5cm, μήκος πλάτος 3,5cm

Λέων: ύψος15cm, μήκος 13cm, πλάτος 14cm

Ποντικάκι: ύψος 17cm, μήκος 12.5cm, πλάτος 15cm

Σκυλάκι: ύψος 18cm, μήκος 13cm, πλάτος 14

Ζέβρα: ύψος 18cm, μήκος 13cm, πλάτος 9cm