Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Το χρονικό δημιουργίας του Carousel στην Άρτα


Το πως από εδώ...
φτάσαμε εδώ.


Τέλη Οκτώβρη 2008. Δευτέρα απόγευμα. 
Δεχόμαστε τηλεφώνημα από την Άρτα σχετικά με κάποιον χώρο προς ενοικίαση. Οι πληροφορίες έλεγαν ότι πιθανόν να πληρούσε τα κριτήρια που αναζητούσαμε και ν' άξιζε τον κόπο να τον δούμε. Παρόλο που τη στιγμή εκείνη δεν ήταν στις προτεραιότητές μας κάτι τέτοιο, μέσα σε λίγες ώρες πήραμε την απόφαση. Την απόφαση που πάνω κάτω έλεγε: "για να απορρίψουμε την ιδέα ας μας προκαλέσει η ίδια η ιδέα να την απορρίψουμε".

Τρίτη πρωί λοιπόν ταξιδεύω για Άρτα. 
Η πρώτη μου επαφή με τον χώρο το μεσημέρι της Τρίτης θα έλεγα πως δεν ήτανε αποκαρδιωτική. Τουναντίον μάλιστα... 
Κι έτσι, δεν βρήκαμε την αφορμή που κατά βάθος ίσως να ψάχναμε...
Μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες στον χώρο στεγάζονταν κάποιο κατάστημα με ρούχα γεγονός που γίνονταν αντιληπτό και από τα αντικείμενα τα οποία υπήρχαν ακόμη εκεί.
Εντυπωσιακότατο το ξύλινο βάθρο της βιτρίνας. Ενιαίο, γεμάτο από απίθανες καμπύλες. Τέτοιες που όταν αργότερα απευθυνθήκαμε σε μαραγκούς για να μας το ξανασχεδιάσουν τα βρήκανε σκούρα. Δεν ήτανε σίγουροι για το αποτέλεσμα και δεν αναλαμβάνανε την ευθύνη. Το συγκεκριμένο βάθρο το είχε σχεδιάσει και το είχε στήσει στον χώρο κάποιος αρχιτέκτονας, φίλος παλαιότερης ιδιοκτήτριας η οποία διατηρούσε κατάστημα με παιδικά παπούτσια. Δυστυχώς όμως το υπέροχο αυτό δημιούργημα πήγε άδοξα καθώς έγινε καυσόξυλα για το τζάκι της ιδιοκτήτριας που αποχωρούσε. 
Η ποιότητα που διακρίναμε μεταξύ των συντριμμιών που είχαν εναπομείνει οφείλονταν στους πρώτους ιδιοκτήτες, του καταστήματος με τα παιδικά παπούτσια. Να ' ναι καλά οι άνθρωποι καθώς δεν περιορίστηκαν στις πληροφορίες που τους ζητήσαμε αλλά μας βοήθησαν όσο περισσότερο μπορούσαν.
Στον χώρο υπήρχαν αρκετά πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να προσαρμοστούν στις ανάγκες μας. Με ένα σχετικά μικρό κοστολόγιο θα μπορούσαν να γίνουν δικά μας και να χρησιμοποιηθούν. Όμως εμείς δεν θέλαμε τίποτε λιγότερο ή διαφορετικό από αυτό που ήταν ήδη στο μυαλό μας (εκτός βέβαια, όπως προανέφερα, από το βάθρο της βιτρίνας για το οποίο όμως δεν μπόρεσε να υπάρξει συμφωνία). Οτιδήποτε διαφορετικό δεν θα ήταν το Carousel αλλά κάτι που θα προσαρμόζονταν για να μοιάσει στο Carousel. Και δεν θέλαμε κάτι τέτοιο.
Η απόφαση πάρθηκε. Έπειτα από τις σχετικές συνεννοήσεις και συμφωνίες με την ιδιοκτήτρια, ξεκινήσαμε! 
Αλλαγή κλειδαριάς. 
Η ηλεκτρολογική εγκατάσταση τοποθετήθηκε εξ ολοκλήρου από την αρχή. 
Τοποθέτηση ψευδοροφής. 
Κι έπειτα από αρκετή αναζήτηση για το πως και το πόσο, τελικά κατασκευάστηκε το βάθρο της βιτρίνας, στα πρότυπα του προηγούμενου. Καλά να είναι ο καλλιτέχνης - γυψοσανιδάς μας που τα κατάφερε άψογα.
 
Ταυτόχρονα με όλα αυτά, από την Αγλαΐα η οποία βρίσκεται στο κεντρικό κατάστημα στην Αλεξάνδρεια, γίνονται οι συνεννοήσεις με τους προμηθευτές και οι παραγγελίες των προϊόντων. 
Όταν τα προϊόντα αρχίζουν να καταφθάνουν, καταλαμβάνουν κάθε γωνιά του χώρου. 
Κατά τη τοποθέτηση των ραφιών έρχονται να βάλουν ένα χεράκι συγγενείς και φίλοι. 
Ο Λάζαρος επί το έργο... 
Για να κατανοήσει καλύτερα κάποιος την τοποθέτηση των προϊόντων, θα μπορούσε να την φανταστεί σαν ένα τεράστιο παζλ, διαστάσεων ενός δωματίου. 
Για την Αγλαΐα δεν χρειάστηκαν περισσότερες από δύο ημέρες να ολοκληρώσει τούτο το παζλ, να στήσει δηλαδή το εσωτερικό του χώρου. Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο όπου είχε τη δυνατότητα να λείψει από το κεντρικό κατάστημα.
Όλα ήδη ήταν προσχεδιασμένα στο μυαλό της.
Κι επειδή κάπου στο βάθος ήταν και τα Χριστούγεννα, στήσαμε μια και καλή το χριστουγεννιάτικό μας δέντρο.
Και όλα αυτά, μέσα σε δύο εβδομάδες!!!
Σε δύο εβδομάδες!!!
Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι που δούλεψαν για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Τα συνεργεία συντονίστηκαν καταπληκτικά. Οι ηλεκτρολόγοι, οι γυψοσανιδάδες, οι ελαιοχρωματιστές, τα παιδιά που πέρασαν το airkontision, το συνεργείο για τον συναγερμό, ο μαραγκός. Τις περισσότερες από τις ημέρες δουλεύανε ταυτόχρονα μέσα στον χώρο. Κι όλα πήγαιναν άψογα. Η μαμά Βάγια δεν σταμάτησε να φέρνει καφέδες. 
Εγώ, κάπου ενδιάμεσα, μεταξύ όλων αυτών, συντόνιζα την κατάσταση. Κι έτρεχα παν' κατ', γι' αυτά αλλά και για όλα τα άλλα... Που ήτανε χιλιάδες.

2 σχόλια:

  1. Καλή χρονιά! Με υγεία, αγάπη και πολύ Παιχνίδι! Ζέφη Blog Παίζουμε μαζί http://paizoumemazi.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν και καθυστερημένα, σ' ευχαριστούμε πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή