Μουσικό όργανο: Κονσερτίνα

Μια φορά στα χίλια χρόνια λέει ο θρύλος ένας μουσικός διασχίζει τους δρόμους των χωριών και των πόλεων. Ο ήχος της κονσερτίνας του ακούγεται από μακρυά κάνοντας τις γυναίκες να παρατήσουν τα μαχαίρια τους την ώρα που κόβουν τα κρεμμύδια για να βγουν στα μπαλκόνια με τα δάκρυα στα μάτια, τους άντρες να αφήσουν τα φτυάρια τους στους κήπους, τις εφημερίδες τους στα τραπέζια να κλείσουν τις τηλεοράσεις ή να πετάξουν στο χώμα το τσιγάρο που μόλις είχανε ανάψει... Όλοι αυτοί που δε νοιαζόντουσαν πια για κάτι γατί, όπως έλεγαν, τους είχανε απογοητεύσει τα πάντα, προχωρούν έως την αυλή ή βγαίνουν στα μπαλκόνια και κοιτάζονται για μια στιγμή, οι γυναίκες με τα δακρυσμένα μάτια από τα κρεμμύδια, άλλες με τις σαπουνάδες στα δάχτυλα, οι άντρες με τα λερωμένα χέρια από το χώμα, με τα κίτρινα δάχτυλα από τη νικοτίνη, κοιτάζονται κι αμέσως στρέφουνε το βλέμμα τους αλλού προς τον ορίζοντα που τους τον κρύβει πάντα ένας τοίχος.

Τεντώνουν τους λαιμούς, γουρλώνουνε τα μάτια τους, φέρνουν τα χέρια στα αυτιά τους για να ακούσουνε καλύτερα... Μάταια όμως.

Ρίχνουν τότε κάτι επάνω τους, πρόχειρο, ότι βρεθεί εκεί κοντά κι ακολουθούν τη μελωδία για να τη φτάσουν να τη δουν λες και η μελωδία μπορεί να κοιταχτεί.

Πλήθος στον δρόμο με τον ίδιο προορισμό, κοιτάζονται για μια στιγμή και συνεχίζουν, στο πλάι ο ένας με τον άλλον, με τους ώμους τους να ακουμπούν για πρώτη φορά από τότε που ήτανε παιδιά, από το σχολείο, σε κάποια εκδρομή, στα γρασίδια, Πρωτομαγιά, την Λαμπρή τότε που ο παπάς έψελνε το "Χριστός Ανέστη", και τα δάχτυλα πλέκονται μεταξύ τους ξεχνώντας οτιδήποτε τους χώριζε, αυτές τις διαφορές, απύθμενες χαράδρες, που τους έβαζαν να αλλάζουν κατευθύνσεις.

Ο θρύλος λέει ότι από τότε δεν τους ξαναβλέπει ποτέ κανείς. Μόνο κάποιους άλλους στην θέση την δική τους. Κάποιους που ζουν στα ίδια σπίτια, που φορούν τα ίδια ρούχα, που πηγαίνουν στις ίδιες τις δουλειές. Άλλους, με πρόσωπα που λάμπουν και που δεν υπάρχει κανένας λόγος να τους στερήσει μία καλή κουβέντα. Που ποτέ τους οι άλλοι δεν είχαν ξεστομίσει.
Μία φορά στα χίλια χρόνια...

Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας. Εάν μοιραζόσασταν αυτή την ανάρτηση και με άλλους θα επιβραβεύατε την προσπάθειά μας.