Τη πρώτη χρονιά είπε να περάσει μάλλον από περιέργεια για να δει τι ήταν τέλος πάντων τούτο το CAROUSEL που άκουγε και που διάβαζε στα γράμματα των παιδιών. Μέσα σε μεγάλα τσουβάλια έφταναν τα γράμματα στον Βόρειο Πόλο στο σπίτι του Άγιου Βασίλη. Τόσα πολλά ήταν. Και τι έγραφαν;
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010
Μια πολιτεία μαγική
Μια πολιτεία μαγική κάτω από το λευκό δέντρο της σοφίας, εκεί που όλα είναι εφικτά, όπου στο τέλος, πάντα, με έναν μαγικό τρόπο όλα γίνονται όπως θα έπρεπε να γίνουν.
(Από την βιτρίνα του CAROUSEL Αλεξάνδρειας)
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
Νεράιδες
Την επομένη πήγα και πάλι με την μηχανή μου κι έβγαλα μία σειρά από φωτογραφίες όπως είχα σχεδιάσει. Μόνο που αυτή την φορά οι νεραϊδούλες είχαν βαλθεί να με πείσουν ότι ο κόσμος τους βρίσκεται μόνο μέσα στην φαντασία μας. Ακίνητες και σιωπηλές... μα με εκείνο το μειδίαμα στην άκρη των χειλιών τους αφήνοντας να εννοηθεί ότι μπορεί και να μην έχουν έτσι τα πράγματα αλλά κάπως αλλιώς.
Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010
Νεράιδες
Μέχρι τώρα δεν ήξερα από που προέρχονταν οι θαμπές φωτογραφίες που έβρισκα στην μηχανή κάθε φορά που πήγαινα να μεταφέρω το περιεχόμενό της. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία. Όταν όμως αυτό συνεχίστηκε για περισσότερες από τις φορές που ένα γεγονός παραμένει στα όρια του "τυχαίου" άρχισα να υποψιάζομαι ότι κάτι παράξενο συμβαίνει. "Ναι. Κάτι παράξενο συμβαίνει" είπα και κατέστρωσα σχέδιο.
Την επομένη άφησα την μηχανή στο γραφείο και πήγα να τακτοποιήσω κάποιο από τα ράφια του μαγαζιού. Υποτίθεται ότι είχα στραμμένη όλη μου την προσοχή στην ενασχόλησή μου μα στην πραγματικότητα με την άκρη του ματιού μου είχα γραπωθεί από τη μηχανή.
Το συμβάν δεν άργησε να εξελιχθεί: Μία ομάδα από νεράιδες εμφανίστηκε στον αέρα του χώρου αφήνοντας ασημόσκονη στο πέρασμά της, πέταξε ανάμεσα από τα κρεμασμένα φωτιστικά, από τα mobile, τρύπωσε μέσα στα ξύλινα κουκλόσπιτα κι έπειτα πέταξε προς το γραφείο. Μία από αυτές πλησίασε την μηχανή ενώ οι υπόλοιπες κοιτούσαν σα να περίμεναν να διαπιστώσουν.
Έγινε τόσο γρήγορα που η μηχανή δεν πρόλαβε να εστιάσει: Στάθηκε μπροστά στον φακό, άπλωσε το χέρι της και πάτησε το πλήκτρο. Και τότε κατάλαβα πως αυτό ήταν ένα από τα αγαπημένα τους παιχνίδια: Να τα βάζουν με την τεχνολογία. Για το ποιος είναι ποιο γρήγορος.
Χαμογέλασα και συνέχισα εκείνο με το οποίο είχα καταπιαστεί. Μέχρι να εξαφανιστούν.
"Αύριο θα τις φωτογραφίσω με τον δικό μου τον τρόπο" σκέφτηκα σχεδόν ευτυχισμένος που στην ζωή όλα είναι εφικτά.
Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010
Άγγελοι
(Για "Like" θα πρέπει να είσαι αποσυνδεδεμένος από το fb και να συνδεθείς μέσω αυτού. Ευχαριστώ).
Την επομένη φρόντισα να έχω μαζί μου την μηχανή.
Όλοι τους ήταν στη θέση τους. Σα να μην είχε συμβεί τίποτε από τα γεγονότα της προηγούμενης. Ήταν εκεί, όπως πάντα, δίχως εκφράσεις στα πρόσωπά τους μα με το χάρισμα των συναισθημάτων που εκπέμπουν και των συναισθημάτων που προκαλούν σε όσους τους αντικρίζουν. Έτοιμοι να πάρουν την έκφραση που ο καθένας έχει ανάγκη.
Έβγαλα την μηχανή από την τσάντα μου. Κράτησα την ανάσα μου...
Και την υπόσχεσή μου.
Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010
Άγγελοι
Τα νέα μεταξύ μας κυκλοφορούν με την ταχύτητα της αστραπής. Δεν μου έκανε λοιπόν ιδιαίτερη εντύπωση όταν τους είδα επάνω στο γραφείο μπροστά μου. Κατάλαβα αμέσως. Άλλωστε έχουν τον τρόπο τους να σε κάνουν να καταλαβαίνεις αμέσως παρόλο τα ελλιπή χαρακτηριστικά τους. 
"Ναι. Είναι αλήθεια" παραδέχτηκα εννοώντας την δημιουργία του blog . Δεν χρειάστηκε κάτι περισσότερο. Κοιτάχτηκαν με νόημα, (η αλήθεια είναι πως όταν αναφερόμαστε στην όρασή τους, στην ομιλία τους, στην ακοή τους, στην ουσία εννοούμε ένα κράμα συναισθημάτων τα οποία αντικαθιστούν όλα τα παραπάνω). Έπειτα κοίταξαν προς τη μεριά μου.
"Δεν έχω μαζί μου τη φωτογραφική" ψέλλισα προσπαθώντας να απολογηθώ.
Πήρα στα χέρια μου το κινητό και χρησιμοποίησα την μηχανή του.
"Αύριο θα φέρω την φωτογραφική για να τους φωτογραφίσω" σκέφτηκα.
-----------------------
Photo:
Άγγελοι. (Διαστάσεις: 11cm x 7cm)
Εκφράζουν Συναισθήματα, μεταφέρουν ευχές με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Παρόλο τα ελλειπή χαρακτηριστικά των προσώπων τους τα συναισθήματα που εκπέμπουν και που προκαλούν είναι καταπληκτικά.
Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010
Η φάρμα των ζώων
"Είναι υπέροχο να βλέπεις χαμογελαστά πρόσωπα" είπε ο κόκορας κοιτάζοντας το αγόρι και το κορίτσι που είχαν σταθεί απέναντι τους από την άλλη πλευρά της βιτρίνας."Εγώ διασκεδάζω πολύ με τα πιτσιρίκια που κολλούν τις μύτες, τα χείλη και τα πρόσωπά τους στο τζάμι" είπε η χήνα και τέντωσε τα φτερά της για να ξεμουδιάσει.
Ο κύκνος που είχε σκαρφαλώσει στο μπροστινό μέρος του τρακτεριού άνοιξε κι εκείνος τα φτερά του. "Εμένα μου αρέσουν τα αστέρια, όταν την νύχτα σβήνουν τα φώτα, τότε που λαμπυρίζουν ψηλά στο ουρανό. Ξέρετε τι είχα ακούσει κάποτε από ένα ζευγάρι σαν κι αυτό που μας κοιτά; Αν δεις αστέρι να πέφτει και κάνεις μία ευχή, εκείνη πραγματοποιείται".Όλοι σώπασαν και κοίταξαν προς τον ουρανό.
-------------------
Photo:
Ξύλινη φάρμα (διαστάσεις: μήκος 48cm, ύψος 29cm, βάθος 23cm).
Ξύλινο τρακτέρ με καρότσα και αναβάτη (διαστάσεις: Μήκος 33cm, πλάτος 10cm).
Φιγούρες: ζώα φάρμας και άνθρωποι φάρμας (διαστάσεις ενδεικτικά: αγελάδα μήκος 10cm ύψος 8cm, Άλογο μήκος 11cm, ύψος 10cm, πετεινός ύψος 6cm, μήκος 5cm).
Από το Carousel.
Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010
Χρυσόσκονη, ασημόσκονη, ελπίδα & δύναμη
(Για "Like" θα πρέπει να είσαι αποσυνδεδεμένος από το fb και να συνδεθείς μέσω αυτού. Ευχαριστώ).
Είναι που πλησιάζουν οι γιορτές κι αρχίζουμε σιγά σιγά να φοράμε τα γιορτινά μας. Ήδη εδώ και μία βδομάδα η Αγλαΐα μαζί με την Ντίνα φέρνουν τα Χριστούγεννα στο κατάστημα της Άρτας.
Είναι που πλησιάζουν οι γιορτές και ο τόπος γεμίζει ασημόσκονη, χρυσόσκονη, γιρλάντες, στολίδια, όλα αυτά π' έρχονται για να γεμίσουν με μαγεία τις καρδιές και τις διαθέσεις μας, π' έρχονται να μας προσφέρουν ελπίδα και δύναμη για τα δύσκολα που φέρνουν οι καιροί.
Την επόμενη βδομάδα σειρά να φορέσει τα γιορτινά του έχει το κατάστημα των Γιαννιτσών κι έπειτα το κατάστημα της Αλεξάνδρειας.
Και γιατί όχι και το www.carousel.gr;
------------
Photo: Μεταλλικά χριστουγεννιάτικα στολίδια του Carousel.
Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010
Όπου να 'ναι...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)