Άγιε μου Βασίλη...

Τη πρώτη χρονιά είπε να περάσει μάλλον από περιέργεια για να δει τι ήταν τέλος πάντων τούτο το CAROUSEL που άκουγε και που διάβαζε στα γράμματα των παιδιών. Μέσα σε μεγάλα τσουβάλια έφταναν τα γράμματα στον Βόρειο Πόλο στο σπίτι του Άγιου Βασίλη. Τόσα πολλά ήταν. Και τι έγραφαν;

"Άγιε μου Βασίλη είμαι η Σοφία. Φέτος ξεκίνησα σχολείο, πηγαίνω στον παιδικό. Στην αρχή έκλαιγα γιατί ήθελα τη μαμά μαζί μου αλλά τώρα δεν κλαίω και είμαι
το καλύτερο παιδί του κόσμου. Εκεί έχω κάνει πολλές φίλες αλλά και φίλους και παίζουμε όλη την ώρα. Τώρα που μεγάλωσα λοιπόν θέλω να σου ζητήσω εκείνο το ξύλινο κουκλόσπιτο που είδα στο CAROUSEL. Μη ξεχάσεις όμως και τα έπιπλά του. Σε ευχαριστώ. Αα, Το γράμμα μου το γράφει η μαμά γιατί εγώ μόνο το όνομά μου ξέρω να γράφω. Σε αγαπώ". 

"Άγιε μου Βασίλη είμαι η Θεανώ. Σου γράφω για να σου πω ότι όλες μου οι κούκλες είναι νηστικές αφού δεν έχω κουζίνα για να τις μαγειρέψω. Στο CAROUSEL έχει μία υπέροχη ξύλινη που είναι ότι πρέπει... Σε παρακαλώ πέρνα από εκεί για να μου τη πάρεις... Εάν μου την φέρεις δεν θα σε ευχαριστήσω μόνο εγώ αλλά και όλες μου οι κούκλες μαζί. Ααα και η μαμά που της έχω πάρει τα αυτιά όπως λέει. Σε ευχαριστώ πολύ από τώρα".
"Άγιε μου Βασίλη είμαι ο Γιώργος. Ένα ξύλινο κάστρο που είδα στο CAROUSEL είναι ότι πρέπει για φέτος. Για να μην φορτώνεσαι μπορείς να πέρασες να το πάρεις από εκεί. Εντάξει; Θα στείλω τη μαμά να τους πει να έχουν το νου τους... Φχαριστώ". 

"Άγιε Βασίλη υπάρχεις; Έχω μεγαλώσει αρκετά πια και χρόνια τώρα μου λεν πως τελικά είσαι  φαντασία κι όνειρο. Όμως εγώ ξέρω πως μάλλον άθελά τους μπερδεύονται. Δυστιχώς στα σχολεία και τα πανεπιστήμια διδαχτήκαμε πως υπάρχει ό,τι μόνον με τα μάτια μας μπορούμε να δουμε. Γι' αυτό μην μας παρεξηγείς εμάς τους θνητούς.

Άγιε μου Βασίλη σου γράφω για να σ' ευχαριστήσω που μας καταδέχεσαι τόσα και τόσα χρόνια παρόλο που εμείς οι μεγάλοι σε αμφισβητούμε. Σου γράφω για να σ' ευχαριστήσω που υπάρχεις με τον τρόπο σου και μας γεμίζεις μαγεία, χαρά, ελπίδα αλλά και μυστήριο αυτές τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων. Σου γράφω για να σου ζητήσω να φέρεις στον καθένα εκείνο το δώρο που του αξίζει.

Σε ευχαριστώ.

Μανώλης".

Έπειτα, αυτή η στάση, παραμονή της Πρωτοχρονιάς, του έγινε συνήθεια.