Πως θα μπορούσε το κεντρικό μήνυμα να μην είναι το ίδιο με τα προηγούμενα; Η κάθε ημέρα που περνάει πιο άγρια από την προηγούμενή της. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται τόσο σκληρά όσο και οι αποφάσεις που λαμβάνονται εις βάρος μας. Πουθενά φως, έστω και μία λάμψη για να κρατηθούμε από αυτήν.
Όμως να!
Σε ένα από τα λίγα που θα μπορούσαμε να ελπίζουμε είναι τα παιδιά. Αυτά που θα αναλάβουν τον άγριο κόσμο αύριο. Που με τα σωστά εφόδια, με τις σωστές κατευθύνσεις θα γίνουν ο καταπέλτης αυτού του σάπιου κατεστημένου.
Υπάρχει ελπίδα λοιπόν. Και είναι γύρω μας, δίπλα μας, μπροστά μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου