Τσάντες ώμου

 Έχουνε κρύψει το φιλί στην ασημένια άμμο μιας παραλίας,

εκεί που το κύμα ξεβράζει την χρυσόσκονη του φεγγαριού.

Εκεί που τα χείλη τους γεμίζουν από μυστικά, ευχές κι από τους πόθους των ανθρώπων, 

τους πόθους που εξομολογούνται στο φεγγάρι κάθε φορά που υψώνουνε τα μάτια τους στον ουρανό.

Εκεί που το κύμα ξεκινά με το το θλιμμένο τραγούδι των ξενιτεμένων

και που τελειώνει με το χαρούμενο τραγούδι της επιστροφής.

Έχουνε κρύψει το φιλί στην ασημένια άμμο μιας παραλίας    

γεμάτο προσμονή και λησμονιά.

Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας. Εάν μοιραζόσασταν αυτή την ανάρτηση και με άλλους θα επιβραβεύατε την προσπάθειά μας.