Χριστούγεννα στο Carousel 2014

Τα χρόνια είχανε περάσει και δεν έλεγαν πλέον πολλά. Ο ένας γνώριζε τόσο καλά τον άλλον που συνεννοούνταν πια δίχως να μιλούν. Κι όταν εκείνος ξεκίνησε να μιλά η γυναίκα αισθάνθηκε ότι είχε να ακούσει χρόνια τη φωνή του.

"Έλα να πετάξουμε μακρυά! Να χωθούμε μέσα σε ένα Χριστουγεννιάτικο όνειρο, να τρέξουμε δίχως έγνοιες σε μαγικά τοπία, να γελάσουμε δυνατά μέχρι να μας κοπεί η ανάσα, να γεμίσουμε τις χούφτες μας με χρυσόσκονη που θα πέφτει από τον ουρανό για να τη φέρουμε μαζί μας, να ανέβουμε στο ψηλότερο σημείο και να τη σκορπίσουμε στον αέρα".

Ναι ήταν η φωνή που είχε χρόνια να την ακούσει. Αυτή η χροιά που ότι και να της ζητούσε δεν ήταν σε θέση να το αρνηθεί.

Έτσι λοιπόν έγινε. Και πέταξαν μακρυά, χώθηκαν μέσα σε ένα Χριστουγεννιάτικο όνειρο, έτρεξαν δίχως έγνοιες  σε μαγικά τοπία, γέλασαν δυνατά μέχρι να τους κοπεί η ανάσα, γέμισαν τις χούφτες τους με χρυσόσκονη που έπεφτε από τον ουρανό και την έφεραν μαζί τους. Και δεν σκέφτηκαν ούτε στιγμή να την κρατήσουν για τους εαυτούς τους.

Έτρεξαν στο ψηλότερο σημείο και τη σκόρπισαν στον αέρα. Κι από τότε, αυτή γεμίζει με ζεστασιά τις καρδιές και με χαμόγελα τα πρόσωπα των ανθρώπων. Που τους κάνει να ονειρεύονται να χαμογελούν και να αντέχουν ακόμη και στις πιο κρύες και δύσκολες εποχές των καιρών.

Εάν σας άρεσε η ανάρτησή μας θα χαρούμε να τη μοιραστείτε και με άλλους :)