Στους κόσμους όπου τα χρώματα προϋπάρχουν οι κάτοικοι σχεδόν τα αγνοούν. Εάν σου έλεγα πως τα αποφεύγουν κιόλας ίσως να μη με πίστευες γι' αυτό σου το κρατάω για μία άλλη φορά.
Γαλάζιους ουρανούς, πράσινα δέντρα, κόκκινα χείλη, και μια θάλασσα για να αγναντεύουμε τα απογεύματα, κι έναν ήλιο για να βυθίζεται στον ορίζοντα, στη γραμμή όπου ενώνεται η θάλασσα με τον ουρανό...
και βουτάμε τα πινέλα μας ξανά μέσα στο κόκκινο...
Εάν σας άρεσε η ιστοριούλα μας θα χαρούμε να τη μοιραστείτε και με άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου